pamięć II
wspomnienie, upamiętnienie kogoś lub czegoś
W mym domu wiecznie będzie jego pamięć droga, Co dzień za duszę jego proszę Pana Boga (I). i czytając, z tych imion wywabia Pamięć spraw wielkich (I) A Horeszków i pamięć, i imię zaginie! (VII) wstąpił więc do pana Tadeusza, dziś świętej pamięci, Rejtana (VIII) A szlachta ciągle pije i wiwaty wznosi: [...] Wszystkich przyjaciół, [...] których zmarłych pamięć pozostała święta! (XII)
Czlowiek ↔ Dusza i rozum ↔ Pamięc